CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu partisinin 5 Nisan günü yaptığı grup konuşmasında her zaman yaptığını yaptı bir kadına, hem de bir bakan hanıma hakaret etti. Kılıçdaroğlu’nun bu edep dışı konuşmasından sonra CHP’li partililerin gaf yaptıkça kendisini çılgınca alkışlıyorlar. İşin daha kötüsü ise bu seviyesiz üslup ve siyaset ana muhalefet partisinin politikası haline gelmiş durumda
Bu sözün bir gaf olmadığını “sözlerimin arkasındayım” diyerek adeta “Merd-i Kıpti şecaat arz ederken sirkatin söyler” misali teyit etti. Hani geçenlerde yargı mensuplarını suçlayarak “Allah’tan korkmayan biz cesaret edeceğiz” diyerek bir gaf yapmıştı. İnsanlar da “Allah konuşturmuş, siz söyleyene değil söyletene bakın” diyerek bu olayı geçiştirmişti.
Beni düşündüren Kılıçdaroğlu’nun bu zavallı hali değil. Zira bu şekilde konuştukça halkın CHP’ye bakışı daha da kötüleşiyor ve siyasete karşı bir soğukluk taşımaya başlıyor. Hükümet ve Ak Parti yöneticileri siyasetin bu denli seviyesizleşmesinden elbette memnun değil. Çünkü Ana Muhalefet Partisinin eleştirileri ve siyaseti en çok onların politikalarını etkiliyor. Seviyeli ve Türkiye’nin gerçeklerine uygun bir muhalefet yapıldığı takdirde hükümet kendisini daha ciddi bir çalışma içine sokarak siyaset yapacaktır. Buna mukabil CHP’nin bu sefil hali kimseye bir menfaat sağlamadığı gibi “kutuplaşma” ve “düşmanlık” tohumlarını atıyor.
Kılıçdaroğlu bu memlekette bir kadının namusuna hakaret edildiğinde insanların öldürüldüğünden haberi yok herhalde. Halktan o derece kopuk yaşıyor ve kendi seçtiği politikacıları o kadar çok kendine bağlamış ki her ne dese çılgınca alkış alıyor. Adeta çıkıp kürsüde defni hacet etse korkarım yine alkışlayacaklar.
“Allah’tan korkmayan biz” diye kürsüden konuşurken ister istemez düşünmeden edemiyorsunuz. Acaba gerçekten de Allah’tan korkmadıkları için mi böyle alkışlıyorlar. Yok canım, olur mu öyle şey! Bu kadar insan Allah’tan korkmaz mı? Büyük bir ihtimal ile halk ağzı ile konuşacak olursak “dolduruşa getirildikleri” için böyle alkışlıyorlar.
CHP’lileri bir kenara bırakalım. Zaten düşmüş oldukları vahim durum ortada. Kılıçdaroğlu gibi çapsız ve kalitesiz bir genel başkanları var. Yönetime geldiği 6 yılda 7 seçim kaybetmiş ve rakipsiz olarak başkan seçiliyor. Aslında acımak lazım bu duruma. Hâlbuki Türkiye gibi bir ülkede güçlü ve dikkate alınmaya değer ana muhalefet partileri lazım. Zira hükümet kendisini ana muhalefet partisinin gücü ile orantılı olarak geliştirebilir. Hata yaptığı anda gelen eleştirilerle düzeltip yoluna devam edebilir. Lakin ülke olarak şansızlığımız şudur ki böylesine kalitesiz ve ön yargılı insanlar CHP’de toplanmış. Bu zavallı CHP’li politikacıların söylediği hiçbir söz ciddiye alınmıyor. Belki de haklı olarak yaptıkları eleştiriler çapsız ve kalitesiz yöneticileri tarafından dile getirildiği için değer bulmuyor, gülüp geçilerek kenara atılıyor.
CHP’nin durumu vahim olmasına vahim de peki bu akademisyen ve gazetecilere ne oluyor? Ülkemiz topraklarında iç savaş çıkarmaya çalışan PKK ve avanesine destek olmak ne demektir? Oluk oluk kan akarken “Aman ülkemizi Suriye’ye çevirmeyin! Çözüm önerilerinizi siyaset yaparak dile getirme imkânınız var, şiddete bulaşmayın” demek dururken “Devletin vatandaşlarına uyguladığı şiddete hemen şimdi son vermesini talep etmek” ve bunu basın bildirisi ile duyurmak ne demektir? Ateşe körükle gitmek değil midir?
PKK gibi dünyanın gözle görmediği bir vahşi terör örgütünü tek bir söz ile dahi eleştirmeden devleti suçlamak aklın, vicdanın ve sağduyunun sesi midir? Yoksa Rusya, İran gibi sinsi ülkelerin ve Siyonist örgütlerin dillendirmeye çalıştıkları haince plan olmasın sakın!
Akademik unvanlara sahip zavallı ahmaklar böyle olursa Kılıçdaroğlu’nun peşinden koyun sürüsü gibi giden CHP’liler de böyle olur işte! “Allah’tan da korkmayan kuldan kuldan da utanmaz”. Atalarımız böyle söylemiş, vesselam…
