İlginç bir nokta ise hükümetin oylarını arttırmasına rağmen milletvekili sayısı düştü. Hatta 330’un altında kaldı. Bu haliyle seçimden önce vaat ettiği gibi kendi başına anayasa yapması mümkün değil. Mecburen uzlaşı arayacak. “Uzlaşma kültürünün gelişmesi açısından güzel bir sonuç” diye düşünüyorum.
Seçimden önce hiç umulmadık bir vaat, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’dan gelmişti. Genelkurmay Başkanlığının, Milli Savunma Bakanlığına bağlanması gerektiğini söylüyordu. Seçim sonucunda her iki parti lideri de vaatleri ile yüzleşmek durumunda kalacaklar. Zira başta anayasa değişikliği olmak üzere mangalda kül bırakmadılar.
En akıllıca çözüm Meclis toplandıktan sonra derhal bir uzlaşma zemini teşkil etmektir. Meclis ve siyasi partiler askeri vesayet başta olmak üzere ülkemizi çağdışı kalmış faşist bir görüntüye sokan anayasa değişikliklerini gerçekleştirmek zorundadır. Zaten bu konuda halkın geniş kesimlerinde konsensüs (uzlaşma) meydana gelmiştir. Sırada siyasetçilerin vaatlerini gerçekleştirmede ne kadar samimi olduğunun görülmesine gelmiştir.
Mecliste gurubu olan partilerden sadece MHP biraz daha farklı düşünmektedir. Onlarında modern ve güçlü bir ordu için yeniliklerde geride kalması düşünülemez. BDP’nin de değişikliğe evet demesi kendi söylemleri ile çelişkili duruma düşmemesi için gerekli görünüyor.
Başbakan Tayyip Erdoğan, seçim konuşmalarında Silahlı Kuvvetlerin incitilmemesi gerektiğini söylemişti. Gerçekten de bütün milletimizin gözbebeği olan askeriyenin incitilmemesi gerekir. Ergenekon soruşturmaları ile iyice yıpranmış olan Silahlı kuvvetlerin, kendi mecrasına çekilmesi, modern bir ordu teşkil edilmesi için siyasetten tamamen arındırılması gereklidir. Bununda ilk adımı bütün gelişmiş modern ülkelerde olduğu gibi Genelkurmay Başkanlığının statüsünün düzeltilmesi ile mümkündür.
Seçimden önce Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner’in istifa edebileceği bazı basın organlarınca dile getirilmişti. Ne derece doğru olduğunu, bu değişiklik çalışması esnasında görebileceğiz.
Eğer Koşaner, gerçekten demokrasiye inanıyorsa yapılan değişikliği olgunlukla karşılar, modern ülkelerde olduğu gibi bizde de çağdışı kalmış bir uygulamanın değiştirilmesinden memnunluk duyar.
Yok, eğer “bunu kendime veya askeriyeye yapılmış bir hakaret sayarım” diye istifa ederse, kendi bileceği iştir. Hamdolsun, Silahlı kuvvetlerimizde Genelkurmay Başkanlığı da dâhil olmak üzere en zor görevleri yapacak o kadar çok subay vardır ki bir kişinin istifa etmesi çok büyük bir zarar değildir. Başta ABD olmak üzere NATO’nun çeşitli kademelerinde eğitim almış hatta görevlerde bulunmuş subaylarımız çoktur. Biri gider, diğeri gelir. Önemli olan liyakatli kişilerin bu önemli görevlere atanmasıdır.
Dini düşüncesi benimkine uygun değil diye binlerce subay ordudan atıldı. İyi mi oldu? O kadar tecrübeli insanı ordumuz kaybetti. Onlarda, maişet derdi ile gittiler birçok değişik mesleği icra etmeye başladılar. Başarılarını yeni mesleklerinde de sürdürdüler.
Elbette tecrübe çok önemlidir. Bir subayın yetişmesi milyarlara mal oluyor. Hele hele general olmuş bir subayın o noktaya gelmesi için yüzlerce kurs, eğitim ve tatbikattan başarı ile geçmesi gerekiyor. Lakin tecrübeli diye bir komutanın istifa etmesi ordumuzun dünyanın en gelişmiş orduları arasında yer almasını engellememesi gerekir. Köroğlu’nun dediği gibi “ölen ölür kalan sağlar bizimdir”, vesselam…
