31 Mayıs 2010 İsrail Yahudi zihniyetinin kendini tüm dünyaya gerçek yüzü ile gösterdiği an.
Bizler biliyoruz ki Yahudiler yeryüzünün lanetlenmiş bir milletidir. Bundan asla şüphemiz yok. Çünkü Allah Kuran-ı Keriminde bunu bildirmiştir.
Mavi Marmara ismini yediden yetmişe bilmeyen yok artık. Filistin direnişinin ve Türk Halkının İsrail’e olan öfkesinin bir göstergesi haline geldi. Belki dokuz gencecik insanımız şehadet şerbetini içti ama şehadetleri ile bir mücadeleyi ölümsüzleştirdiler.
Bu zamanda küfürle cihat ancak böyle olabilirdi onlarda başardılar Allah’ın izni ile…
31 Mayıs 2012 tarihinde işte bu tarihi anı yeniden yaşamak ve yaşatmak, şehitlerimizi bir kez daha anarak Filistinli Kardeşlerimizin ve özellikle Mescid-i Aksa mücadelesinin daha da artarak bir öfkeye dönüştüğünü göstermek için binlerce yürek Taksim Meydanındaydı.
Büyük bir coşku ile başladı yürüyüş. Öncesinde İHH Başkanı Bülent Yıldırım bir basın açıklaması yaptı. Adeta İsrail’e tarih dersi verir nitelikte idi. Yani bir Osmanlı torunu gibi yaptı basın açıklamasını. İsrail’in cılız yüreğine bir korku saldı tek kelimeyle…
Yürüyüş esnasında özellikle genç kızlarımızın atalarına bağlı yürekleri ile sergiledikleri cesaret dolu davranışları tek kelimeyle mükemmeldi. Beyoğlu gibi bir bölgede gerçekleştirilen bu yürüyüşe ilgi ise gerçekten görülmeye değerdi. Yürüyüş için bu bölgenin seçilmesi elbette anlamlı idi.
Yürüyüşe Adaleti Savunanlar Derneğinden (ASDER) Reşat Fidan ağabeyle katılmıştık. Yürüyüş başladıktan sonra Beyoğlu sokaklarından ilerlerken etrafta dikkatimizi çeken ilk husus kendi ülkemizde ve kendi vatan topraklarımızda adeta bir işgale yön verilmeye çalışıldığını gördük. Etrafımızda yer alan mağaza, dükkân ve iş yerlerinin hemen hemen tamamı yabancı marka ve isimlerle anılıyordu.
Yani aslında biz fiili bir işgalin simgesi ile orada yürürken içimizde içler acısı bir manzara ile karşı karşıya idik. Sokaklara hâkim görünen Mavi Marmara mı? Yoksa Coniler mi? Belli değildi.
Ancak şunu gördüm ki Mavi Marmara aslında bir uyanışın simgesi idi. Sadece Filistin için bir sembol değildi. Asırlardır bulunduğu coğrafyaya hâkimiyet kurmuş Osmanlının bir özlemiydi. Belki Osmanlı bir daha isim olarak gelmeyecekti ama ruh olarak mutlaka hâkimiyetini kuracaktı.
İstanbul iki defa fetih edilecekti. Biri kılıçla biri de dua ile. Kılıçla Fetih’i 1453 yılında nasip etmişti yüce yaradan. Şimdi sıra manevi fetihte idi. Manevi Hilafetin yeniden tesisi ve İslam Dünyasının bir araya getirilmesinin vakti gelmişti artık. Bu yürüyüş kesinlikle geleceğin bir müjdecisi idi. Coniler artık gelecekte ülkemizde yer almayacaktı.
Eskiden Osmanlı askerlerinin eski potinlerini bile giyermiş Avrupalı. Özenti merkezi imiş o dönemde Osmanlı kültürü. Demek bazı hatalar olmuş ki bu nimeti elimizden almış yüce yaratıcı. Demek bundan sonra geçmişten ders çıkararak bakmalıyız geleceğe. Ecdadı reddederek değil, sahiplenerek, manevi değerlerini yücelterek başarmalıyız bunu.
Bundan sonraki Mavi Marmara yürüyüşünün daha etkili olacağını düşünüyorum. Çünkü biliyorum ki artık iman dolu kalpler değişimi arzuluyor ve arzuladığını da gösteriyor. Madem gösteriyor öyleyse Allah’ta (CC) bu değişimi nasip edecek şartları var edecektir.
Eğer biz Filistinli kardeşlerimizin işgalden kurtulmasını arzuluyorsak öncelikle kültürümüzü ve iş merkezlerimizi işgal eden Conileri sürmeliyiz bu coğrafyadan. Kanuni Sultan Süleyman’ın Fransa’ya emirle yasakladığı dansı sökmeliyiz kültürümüzden.
Müslümanın sadece kalpteki imanla değil, dış görünüşte ve kültürde de farklı olduğunu göstermeliyiz. Mavi Marmara yürüyüşü Conilerin gölgesinde değil, manevi iklimimizin şemsiyesi altında duyurulmalıdır, tüm Dünya’ya.
İşte ey İsrail sen işgal etmeseydin Filistin’i, Müslüman nasıl uyanacaktı? Demek varoluş mücadelen aslında tarihin derinliklerine gömülmenin bir başlangıcı imiş.
Demek Şehadet bir Tuba-i Cennet imiş.
