Zaman farklı akıyor

Baş döndüren hızda atıyor tarihin nabzı

Çok zamandır dünyaya ait insan

İleri teknoloji ofisler akıllı evler yeryüzünü sarmış yollar

Köprüler tüp geçitler hızlı tirenler uçaklar

Mabettir stadlar spor salonları bankalar

Bol yıldızlı ultra oteller

Uydular, bağlantılar, internet ağları

Sıraya girmişler eli eğri dal tutmayan derviş sabrıyla

Yeryüzü cennetinin kapılarında

Yeni bir amentü girer kalplere söyler diller

Bitmiştir Musa’nın İsa’nın Muhammed’in günleri

Müslüman saati bitmiştir

Günler Tanrı’dan uzak Ay ve Güneşten de

Sınavlar baştan aşağı değişmiştir

İbadetler etapları kazanmaya dönüşmüş

Allah’ın kulları yitip gitmiş survivor bu gelen

Bilgi teknoloji kafesinde Cennet için ölümüne yarışan

Günler döndürülür dururmuş

Yokluk, tüm zamanların bağrında insanın ilk sınanışı

Rahmetinin yansıması uzar hayat  sermayesi

Umulur ki insan kendine dönsün

Acılar sevinçler günahlar tevbeler hep tevbeler

Sınav insanın umudu çilesi acısı

Her köşede dökülüp saçılmış parçaların belleği@

İnsan yoksa alemde ne vardır

Düşünen acı çeken mutlu olan konuşan

Seven  nefret eden insan varsa başıboşluk olur mu

Başıboş bırakılır mı insan denen muamma

Kalp akıl hafıza varsa yitip gidiş nasıl olur

Her daim sınav vardır acılar mutluluklar nimetler nankörlükler

İnsan çölde kum tanesi değildir

İnsan yoksa anlamı yoktur yerlerin ve göklerin

Tekdüze bir hayatı yoktur insanın

Varlık yokluk gelir konar omuzlarına

Yokluk korurken insanı, varlık şükürsüzlüğü azgınlığı getirir yanıbaşına

Bahşedilen hayatın her demi sınavlar silsilesi

Tarih, içiçe dairelerin kapandığı kara dehlizler ağı…

Yürüse de tarih geçse de zaman insanı bekleyen son aynı değil midir?

Yokluk  başlangıç noktasıdır açılır, toprağa yürür tüm insanlık kapanır parantez