BAHARI KARŞILARKEN

Çiçek açan ağaçları seyrediyorum baharın müjdecisi. Bahar ebediyeti isteyen gönlüme nebatatın hal diliyle ümit veriyor. Bir çiçeğin gülümsemesiyle tarifsiz duygular canlanıyor gönlümde  . Çiçeklerle süslenerek resmi geçite katılan ağacı seyrederken memleketim geliyor aklıma.

1940 lı yıllar ülkemizde yine irtica var çığlıkları hat safhada zamanın âlimini sürgüne götürüyorlar yanındakine kelepçeli olarak. O bilir Rabbinin Hâkim ve Rahim olduğunu bundan dolayı bahtiyardır her daim. Yolda kelepçeli olduğu arkadaşına bazı hakikatleri anlatmaya başlar arkadaşı ona

- Güzel şeyler anlatıyorsun ama kelepçe kolumu sıkıyor kendimi anlattıklarına veremiyorum der. O da

- Şimdi sıkmaz der. O anda adamın kolunda gevşer kelepçe biraz ve adam kelepçeye sözü geçen bu zata bakar ve sorar

- Seyda beni güneşe bağlamışlar ya güneşi niye bağlamışlar. cevap verir

- Vehimlerinden güneşten korktular yakıp kavuracak diye oysa güneş onlara ısı ve ışık verecekti.

Vehim değişmeyen vehim 2000 li yıllar hala birileri “İrtica hortladı, İran’a döneceğiz, vatan satılıyor, laiklik elden gidiyor cumhuriyete sahip çıkalım v.b.” kuruntularla milletin değerlerine hakarete varan saldırılarda bulunuyor, kanunları hiçe sayarak inancını gereğini yerine getiren kızları üniversiteye almıyorlar. Önce açıklama yapıyorlar “Kaos çıkar” diye sonra kargaşa kaos çıkarmak için şeytana rahmet okutacak türden planlar yapıyorlar ve sahneye sürüyorlar. Lisede namaz kılan çocukları suç işliyor gibi göstererek dinin direğine saldırıyorlar. Çok badireler atlatmış bu millet tecrübeleri ile bu kışkırtmalara gelmiyor. Bu durum da onları daha hırçınlaştırıyor.

Dostlar gelin sizde katılın baharın bu yeniden diriliş coşkusuna, kıymayalım gençliğe ve kendimize. İnsanları ötekiler diye dışlamayalım istersek çok birliktelikler bulabiliriz aramızda. İstersek bu cennet vatanı birlikte layık olduğu zirvelere taşıyabiliriz. Hezeyanlarımızla ne kendimize ne de başkasına zarar vermeyelim. Baharla birlikte üzerimizdeki hafakanları atıp kendimizi keşfedelim. Cismaniyetten sıyrılıp kalp ve ruhun dereceyi hayatına yelken açalım. Bu baharda güneşin ısı ve ışığından bol bol faydalanalım. Sonsuz varoluşu isteyen ve bu istekle yanan gönüllerimize yeniden dirilişi gözler önüne seren baharın müjdesiyle teselli verelim. Hayallerimizde kurduğumuz dünyanın inşasında birbirimize destek olalım. Gönüllerimize daima sevgi, merhamet tohumları ekip doya doya yaşayalım baharı. Kin ve nefrete, kin ve nefret duyarak yaşatalım sevgiyi. Baharla başlayan ve sonsuza dek süren  sevgi ve iyilik yarışında rakip olmak dileği ile muhabbetle kalın.

 Nurettin YAVUZ

10.03.2008