Askeri okullara eskisi kadar başvurmuyorlarmış çocuklar...
Kara Kuvvetleri'ne bağlı liselere geçen yıl 45 bin başvuru yapılmış, oysa dört yıl önce bu rakam 66 bin olmuşmuş. Deniz lisesinde de yüzde 30 oranında düşüş var. Hava lisesi keza, 59 binden 42 bine... Jandarma meslek okulu 42 binden 22 bine...
İlgi azalmış. Neden acaba?
Bu işin ufkunda eskisi gibi cumhurbaşkanlığı görünmüyor, ondan mı?
Oysa, o makamı "sivil bürokratlara kaptırma" tehlikesi de her zaman vardı. Ecevit gibi çapsız politikacılar, hiçbir siyasi özelliği olmayan yüksek bürokratları öne sürerek çözüm buluveriyorlardı krizlere... (Tövbe, Kemalist olmak gibi bir özellikleri vardı tabii onların. Eh, o zaman asker ya da sivil pek farketmiyordu.)
Eskisi gibi darbe de pek görünmüyor kariyerde, ondan mı?
Halk kadınları başörtüleriyle Orduevi'ne girebiliyorlar artık, şöyle "erlere bilmemne ettiririm" diye efelenemiyor kimse, işin tadı mı kaçtı?
Hükümete posta koymaya kalkarsan da birkaç saat içinde "hızlı emekli" olarak buluveriyorsun kendini...
Yoksa halk artık "ömür boyu maaş ve de emeklilik garantisi" diye bakmıyor mu askerliğe, bürokrasiyi "kapak atılacak" bir "kurtuluş kapısı" olarak görmüyor mu?
Memleket kalkındı, ekonomi gelişti mi ne? 
"Tezkere bırakan" sayısında da azalma var mı?
Nedir yahu bu işin sosyoekonomik ve de alafortanfonik gerçeği?
Uyuma sosyolog, anlat şunu bize!
Konuyla ilgili soruyu CHP'li Hurşit Güneş sormuş savunma bakanına, cevabını sosyal bilimlerden alsın.