Bin yıldır bu coğrafyada kardeşçe yaşamış, akrabalık, komşuluk, dostluk bağlarıyla iç içe geçmiş olan milletimizin terör ve teröre destek verenlerin ayrıştırma çabasında müthiş bir öngörüsü vardır. Bizler samimi olarak bizim yanımızda ittihad etmiş bulunan doğuda yaşayan kürt kardeşlerimizin kendilerini kürt şakilerden ayrı tuttuğunu elbette biliyoruz.
Kürt halkı kendisini hep istikamete davet eden kendi deyimi ile o bölgenin seydası Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinin tavrını, duruşunu, tebliğ metodunu hep hatırlamış hep dinlemiş ama son otuz yılda ise ne olmuşsa olmuş ve o bölgede dini değerlerin zayıflaması, siyasi dengelerin ayarının artık ölçüye girmemesi, iktisadi alanın ise gittikçe daralması sonucunda “BİZ” duygusunun unutulur olmaya yüz tutması üstadı tekrar hatırlamak gereği duymaya, kaybettiği rehberi yeniden bulup onun Kur’an’i prensiplerini hatırlamaya artık elzem olarak ihtiyacımız var.
Zira o üstad taa 90 sene önce haykırıyor ve diyor ki "Biz Kürtler, Türkler et ve tırnak gibiyiz, komşuyuz, kardeşiz, bir bedenin azaları gibiyiz. Aynı acıları yaşıyor, aynı sevinçleri paylaşıyor, aynı geleceğe birlikte yürüyoruz” Çanakkale ruhuyla birlikte yol aldığımız bu vatan gemisini delmek çabasından lütfen vazgeçin.
Bu gemide hepimiz varız, gemi batarsa mazaallah hep birlikte gark oluruz sadece kaptan değil bütün personel ve diğer yolcularda bu batışın mesuliyetini üzerinde taşır ve bu vebalin getirdiği vicdan azabı hem dünyada hem ukbada yakamızı bırakmaz.
Madem ki rabbimiz bize aynı coğrafyada yaşama nimeti vermiş bu nimete isyan değil tam bir itaat, Anlaşmazlık değil tam bir şükür, savaş değil hakkını vereceğimiz tam bir barış gerekir.
Bizim bu ihtilaflarımızdan mimsiz medeniyet sahipleri, ve asya münafıkları çok istifade etmektedirler, değer mi ama? Bu kadar akan kana, bu kadar ananın gözyaşına değer mi? Bir bakın çevremize kim seviniyor kim üzülüyor? Kim kan dursun diyor kim veya kimler kan aksın diyor? Aklı selimle analiz yapmanın zamanı daha gelmedi mi? Yahu kardeşim içinde bulunduğumuz Arz gemisi saniyede 10 km. yol alıyor, hala merak etmez misin bu hızda dünyada başka bir vasıta var mı? Bu hızı bu ahengi bu sistemi kim idare ediyor, bizim bunda ne katkımız var,kardeşliğimize halel getirenlerin bu sistem içerisinde yerleri ne kadar ve akıbet onlar için ne ifade ediyor? Hangi hesap onları bekliyor? Peki bu herc-ü merc-i dünya içinde biz sağduyu sahibi dediğimiz kesimler ne yapıyor? Etrafımıza bir baksak ne dolaplar dönüyor…
Bu huzurumuza kastedenlerin durumunda olanlar için 90 yıl önce üstad ne demiş kulak verelim olmaz mı? Doğuda toplumu isyana çağıran bir grup Kürt’e vermiş olduğu şu tarihî cevaba lütfen kulak veriniz: “Türk milleti, asırlardan beri İslamiyet’in bayraktarlığını yapmıştır. Çok veliler yetiştirmiş ve çok şehitler vermiştir, böyle bir milletin torunlarına kılıç çekilmez. Biz Müslümanız, onlarla kardeşiz, kardeşi kardeşle çarpıştıramayız, bu şeran caiz değildir. Kılıç harici düşmana karşı çekilir, dâhilde kılıç kullanılmaz, bu zamanda yegâne kurtuluş çaremiz Kur’an ve iman hakikatleriyle tenvir ve irşat etmektir. En büyük düşmanımız olan cehaleti izale etmektir. Teşebbüsünüzden vazgeçiniz, zira akim kalır, birkaç cani yüzünden binlerce masum kadın, erkek, çocuk telef olabilir.”
ELHASIL;Şu saadet sarayımızı zindana çevirme gayretinde olan iç ve dış mihraklara hep birlikte yeter artık demenin vakti gelmedi mi? Her birimize düşen bir görev yok mu? İşi başkasına havale etme hastalığını ne zaman bırakacağız? Peki o zaman bugün değilse ne zaman?
