Dünya Savaşları. Tarih incelediğinde savaşların ortak karakteridir dengelerin yeniden tanzimi. Dünya Savaşları paylaşım savaşlarıdır. Birinci Dünya Savaşına baktığınızda en temel karakteri “Hasta Adam” dedikleri Osmanlı’yı yok etme ve İslam olan coğrafyasını paylaşma savaşıdır. Dikkat edilirse savaşın tüm ana cepheleri Osmanlı topraklarında geçmiştir.
İkinci Dünya Savaşı ise, Birinci Dünya Savaşının Türkiye hariç paylaşımdan gerekli payı alamayanlarla alanlar arasında geçmiştir. Yani dünyanın en son egemenlerinin birbirine üstünlük mücadelesi. Kimler bu galipler? Beş ülke. ABD, SSCB (Rusya), Fransa, İngiltere, Çin.. Dünyayı sömüren beş büyük ülke. Dünyaya silah satan beş büyük ülke. Nerede karışıklık varsa arkasında çıkan ülkeler bunlar. Akan kan ve gözyaşının sorumluları.
Kurtlar koyun sürüsüne çoban olmuş. BM bu. Dünya artık buna çözüm bulmalıdır. Sayın Başbakanımızın çıkışına en başta ülke içindeki tüm siyasi kesimler, STK’ı destek vermelidir. Ancak görünen o ki maalesef medya ve siyasiler oralı değiller. Oysa Üçüncü Dünya savaşı, 1960’larda başladı ve devam ediyor. Vietnam, Afganistan, Kuveyt, Irak.. Bu gün BOP.. Bunlar devam eden Üçüncü Dünya Savaşının cepheleri.
Savaş bitti mi? Hayır! Bu gün PKK’ya bakın, bize uygulanan ambargolara bakın, 12 Eylül darbesine, 28 Şubat sürecinin boşaltılan hazinemize bakın. Savaş öncesi uygulanan ekonomik, psikolojik ve sosyal harbin birer parçasıdır hepsi. Ve asıl harbin (savaşın) ön safhalarından başka bir şey değildir yaşananlar aslında.
Türkiye ve Osmanlı’nın Müslüman Ahalisinin torunlarının tamamı aslında başa döndüler. Dağılma sürecinin bitim günlerine. Bir farkla. Şimdi nefes alabiliyorlar. BM’de galiplerden haklarını isteyebiliyorlar. Öyleyse hak isteyen bu dirayetli adamların yanında durulmalıdır. Bu toplu menfaatin yanında siyasi kaygılarla durmamak ahlaksızlığın, ihanetin taa kendisidir. Dolayısı ile bu duruş halka kadar anlatılmalıdır. Başbakan hakkı isterken aslında kurtlara da diklenen kuzuların arasında büyütülmüş bir arslan yavrusu gibi durmaktadır. Kuzuların içinde büyütülülen ve kuzu olduğuna inandırılamamış bir arslan yavrusu. Bu itibarla kendinizi ister kuzu hissedin, isterse arslan. Ama bu kükreyişin yanında olmak sürünün menfaatinedir. Kükreyerek bir kez daha sürüyü kemiren ve güden kurtlara “BİZ VARIZ!” dedi Başbakan. Dolayısı ile bu çıkış tüm Medeniyet Coğrafyamız içindir.
Şu manzarada üzücüdür. Cumhurbaşkanımız İslam Ülkelerine maalesef BM’de kurtların nezaretinde ve gölgesinde seslenmek zorunda kalmıştır. “MEZHEPÇİLİK ORTAÇAĞ AVRUPASININ HASTALIĞIDIR VE İLKELLİKTİR.” Çok doğru. Dileriz, tüm Müslüman Liderler bundan eziklik ve utanç duyarlar. Mezhepçiliğin özünde bir tane itikadi ayrışma yoktur. Sorun armudun iyisini asırlardır yemiş ve yemek isteyen kişilerdir. Bu kişiler toplumun cehaletini kullanmakta, duygularını sömürmekte ve topluma korku yayarak insanları kolay yönetmekte ve gütmektedirler. Türkiye’nin bu manadaki çıkışı da önemlidir. Değerlidir. Artık şahsi menfaat ve ikbal hırsları için toplum böyle kana bulanmamalıdır. İslam, Kuran, Rehberimiz (SAV), İmam Ali (Kv.) bir tanedir. Neyi paylaşamıyoruz?
Özet, sürü olmaktan kurtulmalıyız. BM, maalesef arslan yavrularını kuzuların içine koymuş zalim çobanlar topluluğu gibidir. Bizi kuzu olduğumuza inandırmaya çalışmaktadır. Biz kuzu değiliz. Arslan yavrularıyız. Bu coğrafyanın sahibiyiz. Büyük ve Mukaddes bir mazinin evlatlarıyız. Ey BM, “Zalimden hak talep etmek Hakk’a zulümdür.” diyor üstad Bediuzzaman ama, biz hakkımızı alacağız. Bu şuurda olarak, İslam Dünyası kendi uluslar arası kurumlarını oluşturmalıdır. BM’e alternatif oluşumlar desteklenmelidir.
