Tarih bize hakikati gösterecek derslerle doludur

Ne acıdır tekerrür eder durur

Hikmet ve irfan sofrasına oturduğunu söylersin

Dilinden dökülenler hikmete kara çalar

İrfan dersin gönlün etnik çöllerde kavrulur gider

Yaratılışının hikmetini düşünmezsin

Kavmin dışında kimseyi dikkate almayacağını söylersin gururla

Gel!

Soyun sopun yerinde dursun! Lakin soyculuk yapma!

Mezhebin olsun! Mezhepçilik yapma!

Bak!

Başaklarımız aynı, baktığımız gökyüzü ay ve güneş de

Senin kanın diğer insanların kanından daha kırmızı değil

Varoluşumuzda dahlimiz olmayan kanımız 

Nasıl üstünlük sebebi olabilir?

İlim, irfan, ehliyet ve  liyakat varken  kavim güzellemesi mi

Ümmet paramparça olmanın  bedelini öderken

Her yerde hergün fidanlarımız toprağa düşerken

Kanımız mı kurtaracak bizi

Soyun sopun büyük  bir hürmetle yerinde dursun!

“Ümmetçiliğe kurban gitti kavmim” deme!

“Kavmimden olmayan âlimi, münevveri, kanaat önderini dikkate almam” diyorsun

“Arap bir peygambere” nasıl iman ediyorsun

Suhreverdi, İbn-i Teymiye değerini senin kavmine mensup olmaktan mı alıyor

Senin halkının neler çektiğini bilir anlarım

Yüreğimde o acıların asla unutulmayacağı bir köşe var ve hep olacak

Hoş karşılarım ezilenlerin kimya bozukluğundan fışkıran yanlış sözleri

Bilirim Yüce Yaratıcının mazlumların yakıcı sözlerine müsamaha gösterdiğini

“Bize gelince kardeşlikten bahsediyorsunuz, kardeşliğimiz yalan!” diyen kardeşlerim

Acılarımız ne denli büyük olsa da bağrımız kor ateş yansa da

Öncülerimizden öğrenmiştik kötülerin öğretmenimiz olamayacağını

Yanlış iliklenmiş bir düğmenin sonsuza değin yanlışa götüreceğini

İnsanlık onurunuzun, Yüce Yaratıcı’mızın bahşettiği haklarınızın

İnsan olmayı boynu dik gezmeyi  kendisine  ait zanneden müsveddeler eliyle

Nasıl hırpalandığını değersizleştirildiğini kin ve nefrete malzeme yapıldığını

Acılarınızın daha görünür daha yakıcı daha yıkıcı olduğunu

Yarına dair umut çiçeklerinizin tomurcuk tutmadığını

Biliyorum ve kanıyor kalbim

Ve dahi biliyorum ki daha az görünür olan

Etnik ortak payda ışıltılarında üretilen  yalanların

Yaslı ülkemizin sahibi olduğumuza inandırıldığımız masalların

Daha derin daha yıkıcı yaralar açtığını da

Yaralarımız bilinçlerimiz ve dertlerimizin gerçek merkez noktası ayrıştığında

Tüm bunları kendi ellerimizle yaptığımızda

Dillerimiz, dinimiz, insanlığımız, asli varoluş nedenlerimiz

Bize rağmen bize karşı kitle imha silahlarına dönüşecektir

Allah’a götürecek yol taşlı yolculuk zorlu yolcu yorgun fakat kararlı olursa

Kutlu Kitabımızın müjde esintileri içimizi ferahlatacaktır.

İnsanlığın bütün hikâyesi

Allah’ın ya da Şeytan’ın yanında olmaktan ibarettir

İnananlara düşen onurlu yüzü Allah’a dönük bir hayatı tercih etmektir

Çalışma bizden takdir Allah’tandır