Adana'da yaşayan İbrahim PATAZ Kardeşimiz yazıp gönderdiği şiirinde YAŞ tarafından zulme uğrayanların sesini ve duygularını ne güzel yansıtmış. Sizlerle paylaşmak istedim.

Disiplinsiz Değilim Ben?!

Alnımdaki kara leke,

Disiplinsiz değilim ben!

Böyle bilsin bütün ülke,

Disiplinsiz değilim ben!

   Ordumuza saygım sonsuz,

   Nasıl hür yaşarım O’nsuz,

   Bir iş yapmadım kanunsuz,

   Disiplinsiz değilim ben!

Suçtan uzak elim, dilim,

Kime anlatayım halim?

İnanana, acı, zulüm,

Disiplinsiz değilim ben!

   İman dolu özüm vardır.

   Haksızlığa sözüm vardır.

   Savunmaya tezim vardır.

   Disiplinsiz değilim ben!

Gam değil fakirlik yokluk,

Olmasın yargıda boşluk,

Eğer işletilse hukuk,

Disiplinsiz değilim ben!

   Cezam bana ar geliyor,

   Yüreğimden kor geliyor,

   Yargısızlık zor geliyor,

   Disiplinsiz değilim ben!

İşimde ağardı saçım,

Ceza ama, bu ne biçim?

Adalet söylesin suçum,

Disiplinsiz değilim ben!

   Buna bir anlam veremem?!

   Hiçbir yerde iş göremem?!

   Yığın yığın taktirnamem?!

   Disiplinsiz değilim ben!

Duydu olanı ELEMİ,

Katlandı derdi elemi,

Bu millet size köle mi?

Disiplinsiz değilim ben!

 07/03/2005 ADANA İbrahim PATAZ