Birinci bölümde Allah-ü Teâla’nın Teşrii ve Tekvini ayetlerinden bahisle; bu ayetlerin manasını anlayıp, gereğine göre amel eden toplumların dünya ve ahiret ölçeğinde kazançlı çıkacaklarını, anlamayıp yanlış yapanların da zararlı çıkacaklarından bahsetmiştik. Bu bölümde de sömürülmekten nasıl kurtulunur, onun çarelerinden bahsedeceğim.
Çare:
1. Evvela bir durum muhasebesi yaparak gerçeği görmek ve kabullenmek gerekir:
Kabul edilecek bazı gerçekler;
a-1950 li yıllarda G.Kore açlık, yokluk ve var olma mücadelesi veriyordu. Fert başına düşen milli gelir 150 doların altındaydı.Türkiye’de 500$ civarındaydı.1980 de G.Korede 1700$,Türkiye’de 1500$. 2017 de G.Kore’de 37.000 $,Türkiye’de 11.000$ oldu. Bunun üzerinde ciddi düşünmek gerek.
b- AR-GE personel sayıları: Çin-1.524.300 kişi, ABD-1.265.100, Japonya-682.900, Almanya-357.500, G.Kore- 345.500, Türkiye- 89.700 (2015-OECD rap.).
c- Patent başvurusu: Çin- 1.257.202, ABD- 520.877, Jap-453.640, G.Kore-233.625, İsrail-15.086, İran-15.081, Türkiye-8.364 (2016-DPE).
d-Türkiye: Dış borç-466.7 milyar $, cari açık-47.1 milyar $, yatırım pozisyonu –(eksi) 390 milyar $.Bu rakamlar ekonomik göstergelerden bazıları.
Düşünmek gerek!
e- G.Kore 50 senede ‘GELİŞMİŞ İLK 20 ÜLKE ARASINA GİRDİ. Türkiye 95 senedir GELİŞMİŞ ÜLKELER arasına hâla giremedi.
2-Sistem yeni baştan ele alınmalıdır:
a-Gelişme üzerine sistemin payı ℅ 85, insan faktörü ℅ 15 (Edward Deming) tir. 95 yıldır Türkiye’de ki sistem hangi hükümet gelirse gelsin değişmemiştir. Sistem üretime yönelik değil, tüketime yöneliktir. Sistemin başına dâhi biride gelse bir şey yapamaz, sistem ona patinaj yaptırır, verimsizleştirir. Bu sistem değişmelidir.
b- Taklitçi,ezberci,insanları mankurtlaştıran,verimsiz EĞİTİM sisteminden vaz geçilip, DÜŞÜNCEYE,ARAŞTIRMAYA dayanan ÜRETKEN,VERİMLİ bir sisteme geçilmelidir.
3- Mili Eğitim Millileştirilmelidir:
Eğitim metodolojisi ve müfredatı, yabancı kültürlerin, Darwinist, materyalist ideolojilerin tasallutundan kurtarılıp, milli ve manevi değerleri, muasır ilmî gerçekleri esas alan ‘MİLLÎ BİR MODELE’ göre yapılmalıdır. Muasır ilmi düşünce sevdalısı, aklı hür, vicdanı hür, ahlâklı nesiller yetiştirilmelidir.
4- Kemiyetten ziyade Keyfiyete önem verilmelidir:
Kantitatif eğitimden ziyade kalitatif eğitime geçilmelidir. Eğitimden maksat; herkesi okur-yazar cahiller yapmak yerine, akleden, düşünen, keşfe, icada, inovasyona açık fertler yetiştirmek olmalıdır.
5- Parasız yatılı fen ve teknoloji ağırlıklı liseler açmak:
4 yıllık ilk öğretimden sonra 8 yıllık teknoloji liseleri (sanat okulları) açılmalıdır. Sekiz yıl sonunda, üniversite imtihanlarıyla okutulan bölümlerle ilgili (elektrik,bilgisayar,torna-makina vs) fakültelere ihtiyaç nisbetinde talebe alınmalı, isteyende, sertifikalandırırlarak ara eleman olarak iş hayatına atılmalıdır. Bu liselere yüksek puanlı sınavla yatılı olarak talebe alınmalıdır. Böylece zeki, çalışkan millet evlatları hem okuma imkanı bulacak, hem de devlet kalifiye elaman ihtiyacını karşılayacaktır.
6- Üniversiteleri verimli hale getirmek:
- Üniversiteler, kaynak tüketen değil, düşünce ve araştırma ile kaynak sağlayan kurumlar haline dönüştürülmelidir. Her ile ,daha öğretim üyelerini tamamlıyamamış üniversitecikler açmak yerine, az da olsa alt yapısını tamamlamış ciddi eğitim ve araştırma yapan üniversiteler açmak.
- Üretken, verimli, patent sağlayan öğretim üyelerine maaşına ilave olarak tatmin edici pirim verme sistemini getirmek.
- Üniversite –sanayi işbirliğini teşvik edip, geliştirmek.
7- Araştırma-Geliştirme ( AR-GE) Sektörüne yatırım yapılmalı:
- Devlet genel bütçeden AR-GE ye yeterli kaynak aktarmalıdır.
- Özel sektörün AR-GE yatırımlarından vergi alınmamalıdır.
- 5,10,20,50 yıllık kalkınma planları yapılmalıdır.
- Milli kaynaklar ve sermaye daha ziyade katma değeri yüksek ürünler üretmeye yatırılmalıdır.
8- Milli sanayiyi geliştirmek:
- Pahalı da olsa kendi ihtiyaçlarını karşılayacak milli sanayii kurmak ve geliştirmek ( Türkiyede 1936 da tek motorlu,1938 de de çift motorlu uçak yapıldı-Nuri Demirağ. Fakat bu ne hikmetse dönemin hükümeti tarafından durduruldu. Halbuki geliştirilseydi bu gün Türkiye kendi ihtiyacını karşılamakla kalmayacak, aynı zamanda da önemli bir uçak ihraç eden ülke olacaktı).
b-Teknoloji satın almak:
Şayet ihtiyaç duyulan ürün yapılamıyorsa, ürünü doğrudan satın alma yerine, o ürünü imal eden yabancı teknolojiyi satın almak( ortaklık, yap, işlet, devret modeli vs).
9- İsrâfı terk etmek:
a-Başta devlet ricali olmak üzere Milletçe her türlü israf terk edilmelidir (kaynak, emek, zaman, düşünce vs).
b-Tüketilenden daha fazla üretim yapılmalıdır.
10-Nimetin şükrünü edâ etmek ve çok çalışmak:
a-Allah-ü Teâla, Kur’anı Hakim’de; ‘’ insan ancak çalıştığının karşılığını bulacaktır (çalışmadan bir şey beklemesin) ‘’( Necm-39) buyurmaktadır. Öyle ise çok çalışmak gerekir. Allah’ın insana bahşettiği büyük nimetlerden biri de ‘Akıl’ ve Akletmek yani ‘DÜŞÜNCE’ dir. Nimetin şükrü, onu yerinde ve yerince kullanmaktır. Nimeti kullanmayıp, iptal etmek, nimeti inkar ve Allah’a karşı nankörlük etmektir.
b-Düşünceyi uyandırmak:
En kötü kriz Düşünce krizidir. Düşünce komada, derin narkozda ise; Ne yapıp yapıp uyandırılmalıdır, aksi taktirde toplum cehalet illetiyle ölecektir. Düşünceyi uyandırmakta en başta toplumun münevverlerine (aydınlarına) düşer.
